DEVAM:
40. Yitik Hayvanlar
وَحَدَّثَنِي
مَالِكٌ،
أَنَّهُ
سَمِعَ ابْنَ
شِهَابٍ
يَقُولُ :
كَانَتْ
ضَوَالُّ الإِبِلِ
فِي زَمَانِ
عُمَرَ بْنِ
الْخَطَّابِ
إِبِلاً
مُؤَبَّلَةً،
تَنَاتَجُ
لاَ
يَمَسُّهَا
أَحَدٌ، حَتَّى
إِذَا كَانَ
زَمَانُ
عُثْمَانَ
بْنِ عَفَّانَ
أَمَرَ
بِتَعْرِيفِهَا،
ثُمَّ تُبَاعُ،
فَإِذَا
جَاءَ
صَاحِبُهَا
أُعْطِيَ ثَمَنَهَا(
İbn Şihab der ki:
Ömer b. Hattab (r.a.) zamanında yitik develer, güven altında idiler.
Yavrularlar ve kimse onlara dokunmazdı. Osman b. Affan (r.a.) halifeliği
zamanında, bu develerin ilan edilmelerini, sonra da satılmalarını, sahibi
gelirse parasının ona verilmesini emretti.